بهشتیان و لغو (قرآن)يكى از خصوصى ترين صفات بهشت آن است كه در آن لغوى شنيده نمى شود، و خداى تعالى به اين نعمت در چند جا منت نهاده است. ۱ - نشنیدن سخن لغو و بیهوده• لغو به معنای كلام بى‌فائده است. در قاموس گفته لغو: شى‌ء بى‌اعتنا است كلام باشد يا غير آن راغب گويد كلام لغو آنست كه اعتنائى بآن نيست و از روى عدم تفكر باشد و جارى مجراى لغا است و آن صداى گنجشك و غيره ميباشد. • «لایسمعون فیها لغوا الا سلـما ولهم رزقهم فیها بکرة وعشیا:در آن جا هرگز گفتار لغو و بيهوده اى نمى‌شنوند؛ و جز سلام در آن جا سخنى نيست؛ و هر صبح و شام، روزى آنان در بهشت مقرّر است». • «یتنـزعون فیها کاسا لا لغو فیها ولاتاثیم:آنها در بهشت جامهاى پر از شراب طهور را كه نه بيهوده گويى در آن است و نه گناه، از يكديگر مى‌گيرند! ». مراد از" لغو"، سخن لغوى است كه از شرابخواران دنيا سر مى‌زند. • «لایسمعون فیها لغوا ولاتاثیما:در آن (باغهای بهشتی) نه لغو و بيهوده اى مى‌شنوند نه سخنان گناه آلود؛». سخن لغو" آن سخنى است كه فايده و اثرى بر آن مترتب نشود. • «لایسمعون فیها لغوا ولا کذبا:در آنجا نه سخن لغو و بيهوده اى مى‌شنوند و نه دروغى!». • «لاتسمع فیها لاغیة:كه در آن هيچ سخن لغو و بيهوده اى نمى‌شنوند!». " لاغية" گرچه اسم فاعل است، ولى در اينگونه موارد به معنى چيزى است كه توأم با" لغو" باشد لذا آن را به" ذات لغو" تفسير كرده اند. در بهشت نه سخنى که حاکى از نفاق باشد، یا عداوت و جنگ و جدال ، و یا کینه - توزى و حسد، نه سخنان دروغ، نه تهمت و افترا، نه غیبت و ایذاء، و نه حتى لغو و بى فایده .لاغيّة كلام قبيح است لغت را از آن جهت لغو گفته‌اند كه در نزد غير اهلش فائده‌اى ندارد، لغو الطائر صداى پرندگان را گويند ۲ - پانویس۳ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۴۸۶، برگرفته از مقاله «بهشتیان و لغو». رده‌های این صفحه : بهشت | موضوعات قرآنی
|